شاسی‌بلندها بعنوان محبوب‌ترین خودروها در بازار استرالیا، حضور پررنگی دارند که شاسی‌بلندهای سایز متوسط نیز طیف وسیعی از آنها را تشکیل می‌دهند. خودروهایی که در این تست بکار گرفته شدند Koleos Initiale و Tiguan 162TSI Sportline هستند که فولکس از لحاظ پیشرانه شرایط بهتری دارد. قیمت رنو کولئوس از ۴۵،۴۹۰ دلار و فولکس‌واگن تیگوآن از  ۴۵،۹۹۰ دلارآغاز می‌شود البته نسخه استاندارد رنو کولئوس تجهیزات بهتری دارد اما تیگوآن برای برابر شدن با رنو باید چند آپشن دیگر داشته باشد که قیمت آن را به ۴۸,۶۹۰ دلار می‌رساند.

ازجمله تجهیزات استاندارد بین این خودروها می‌توان به استارت دکمه‌ای، چراغ های جلو LED، ترمز اضطراری خودکار، سیستم ناوبری ماهواره‌ای، اپل‌کارپلی و اندروید اتو، تهویه هوای عقب و صندلی‌های جلو گرمکن‌دار اشاره کرد. از لحاظ تفاوت نیز سیستم سرگرمی رنو از نوع صفحه‌نمایش بزرگ ۸.۷ اینچی پرتره بوده در حالی که فولکس واگن از صفحه نمایش ۸.۰ اینچی بهره می‌برد. در این بخش منوهای پیچیده در کولئوس کمی آزار دهنده و ضعیف هستند در حالی که رابط کاربری آسان فولکس‌واگن با پاسخگویی عالی، بسیار عملکرد بهتری دارد. صندلی چرم کولئوس با تنظیم الکتریکی بروز تر از تیگوان با روکش پارچه‌ای است و رنو حس لوکس‌بودن را بیشتر از خود ساطع می‌کند. صفحه‌کیلومتر دیجیتالی تنها در رنو دیده می‌شود و فولکس‌واگن از همان کیلومترشمارهای سنتی استفاده کرده است.

 از لحاظ ایمنی، Tiguan پنج ستاره را از ANCAP کسب نموده که متعلق به پروتکل سال ۲۰۱۶ بوده در حالی که این تست بر روی کولئوس انجام نشده است. کولئوس از شش کیسه هوای ایمنی بهره می‌برد اما فولکس‌واگن تیوگان ۷ کیسه هوا دارد که یکی از آنها وظیفه محافظت از زانو را بر عهده خواهد داشت.

از لحاظ فضای داخلی هر دو خودرو ظرفیت خوبی را دارند اما طراحی تیگوان با سادگی خاص در عین‌حال مسیری دقیق، منطقی‌تر بوده و رضایت بیشتری را کسب می‌کند. راحتی صندلی‌های عقب در تیگوان نکته مثبت دیگری در کارنامه شاسی‌بلند فولکس‌واگن بوده اما در مقام مقایسه با کولئوس، بنظر می‌رسد در جایگاه دوم قرار خواهد گرفت. البته تفاوت ابعادی کولئوس نسبت به تیگوان باعث شده که بی‌شک فضای بیشتری در اختیار سرنشینان باشد ولی فولکس‌واگن با طراحی هوشمندانه این اختلاف را بسیار کم کرده است.

هر دو خودرو از پیشرانه ۴ سیلندر خطی بهره می‌برند با این تفاوت که فولکس‌واگن بعنوان شرکت اصلی تامین کننده بسیار از برندهای زیرمجموعه خود بوده اما رنو با همکاری شریک ژاپنی خود یعنی نیسان بخش فنی محصولات خود را آماده می‌کند. کولئوس از موتور بنزینی ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی، با قدرت خروجی ۱۲۶ کیلو وات و ۲۲۶ نیوتن‌متر بهره می‌برد که به یک گیربکس CVT مجهز شده است. تیگوان در بخش فنی برای علاقه‌مندان به سرعت و شتاب گزینه جذاب‌تری است چرا که از موتور چهار سیلندر ۲.۰ لیتری توربو شارژ با ۱۶۲ کیلو وات قدرت و ۳۵۰ نیوتن‌متر گشتاور عرضه شده است. گیربکس دو کلاچ DSG نیز از گربکس CVT کولئوس بسیار بهتر خواهد بود.

Koleos آرام و راحت در مسیرهای شهری تردد می‌کند و در بزرگراه‌ها نیز عملکرد خوبی دارد اما در بحث شتاب نباید توقع زیادی از آن داشت. در پیچ‌جاده‌ها افتادگی به اطراف چندان حس نمی‌شود و سواری نرم و یکنواختی را ارائه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. در مقابل تیگوان حس قدرت بیشتری را به شما می‌دهد و با توجه به پیشرانه این خودروها چنین توقعی نیز از تیگوان می‌رفت. توانایی رانندگی اسپرت در این خودرو وجود دارد اما در مقابل تکان‌های وارد به‌کابین نیز کمی بیشتر است. برای رانندگانی که یک خودروی بی‌نقص برای سواری در مسافرت‌ها و کمپ‌های خود می‌خواهند، تیگوان گزینه اصلی باید باشد چرا که کاملا سواری بی‌نقصی دارد. کولئوس در این مقایسه توانست از سایت caradvice امتیاز ۷.۵ را کسب‌کند اما تیگوان با نمره ۸.۵ نشان می‌دهد که سربلند از تست کارشناسان این سایت استرالیایی خارج شده است.

منبع: چرخان